Manager:Tommy Wirkola |Scenario:Pat Casey, Josh Miller |Gooien:David Harbor (Julemanden), John Leguizamo (Pan Scrooge), Leah Brady (Trudy), Alex Hassell (Jason Lightstone), Alexis Louder (Linda Matthews), Beverly D'Angelo (Gertrude), e.a. |Speeltijd:112 minuten |Jaar:2022
Productiehuis verantwoordelijk voor actiefilms zoalsJohannes WickIBullet treinis een goed alternatief voor alle cheesy kerstfilms waarmee we in december bestookt worden. Een scherp tegenverhaal met een cynische knipoog, maar ook een kerstfilm in hart en nieren. Alle gebruikelijke elementen zijn aanwezig, waaronder volop vrolijke kerstmuziek en zelfs de "echte" Kerstman is aanwezig. Maar de doorgaans opgewekte, goedaardige heilige heeft er dit jaar helemaal geen zin in en het ziet er naar uit dat het vanavond niet bepaald een heilige nacht zal worden.
De Kerstman heeft het vertrouwen verloren in een steeds meer consumentistische mensheid en is daarom zo bitter als een bitterkoekje. Helaas roepen kerstavond en plichten. Cynisch en dronken gaat hij van huis tot huis en levert voornamelijk computerspelletjes aan verwende kinderen. Zijn toch al slechte nacht wordt gewelddadig wanneer hij aankomt bij een gigantisch huis waar een rijke familie zojuist is gegijzeld door een groep huurlingen. Hij raakt onbedoeld verstrikt in de chaos, maar wanneer hij ontdekt dat een zevenjarig meisje in gevaar is, besluit hij zich bij de strijd aan te sluiten.
Het volgende verhaal kan worden omschreven als iets daar tusseninWees moeilijk uit te roeienIAlleen thuis, met een hintSlechte kerstman, maar alles is veel dikker.Een gewelddadige nachtis een duistere en gekke actiekomedie die, afgezien van een enkele slechte grap, sterk leunt op over-the-top, brute vechtscènes. De rol van de schijnbaar niet zo goede heilige is perfect voor David Harbour, die duidelijk weet hoe hij met de kerstelfen moet omgaan en zich op fenomenaal brutale wijze een weg baant door alle schurken met allerlei geïmproviseerde vakantiewapens.
Anders dan we gewend zijn van David Leitch (die als producer bij de film betrokken is), is er dit keer geen kungfu-achtige choreografie met halsbrekende capriolen, maar gewoon domme, brute actie. Harbor mengt zich letterlijk in de strijd en transformeert alles wat met Kerstmis te maken heeft, van snoep tot lichtjes tot gruwelijke moordwapens. De gevechten zijn prachtig visueel en de feestelijke kleur rood krijgt een nieuwe betekenis. Het contrast met de vrolijke kerstmuziek op de achtergrond kan niet groter zijn en dat maakt de film juist zo leuk.
Het is absurd om je geliefde en speelse jeugdvriend zo genadeloos te zien bonzen, en de gekke glimlach op je gezicht lijkt bijna het coping-mechanisme van je lichaam voor de moeilijke scènes. Tommy Wirkola kan je laten bibberen in je stoel met een lachbui en dit is een perfect voorbeeld van dosering. Al dit expliciete maar beslist luchtige geweld heeft meestal iets nodig om het in evenwicht te brengen, zoals meeslepende karakters of een sterk plot, maar Wirkola lijkt dat niet erg te vinden. En het mag omdat het een slechte kerstfilm is en blijft.
De film volgt niet precies de typische ‘zo slecht dat het goed is’-kerstformule, maar komt aardig in de buurt. De stripfiguren hebben de diepgang van een kerstlied, en een groot deel van de humor komt voort uit karikaturale afbeeldingen van verschillende archetypen. De gijzelaarsfamilie Lightstone is jaloers op elkaar en werpt zich graag onder de busAlleen thuisalle soortgelijke schurken (geleid door meneer Scrooge) werden door de kerstman permanent van zijn "ondeugende" lijst verwijderd.
De kern van de film is de relatie van de Kerstman met de zevenjarige Trudy, die als een flinterdunne kerstslinger door het verhaal loopt. Via walkietalkie helpt hij de Kerstman zijn vertrouwen in de mensheid, en dus ook met Kerstmis, terug te krijgen en zorgen boeiende gesprekken voor een feestelijke sfeer. Dit alles is echter naamloos en door het ontbreken van een fatsoenlijk contrapunt voor al het geweld voelt de film iets te lang aan. Alsof er na een tijdje een goede kerstplaat naar je toe komt.
Een gewelddadige nachthet maakt op een heerlijk grove manier grapjes over het kerstgenre, maar neemt tegelijkertijd alle creatieve vrijheid over die het genre heeft. De film is verrassend origineel in een verzadigd vakantiefilmlandschap, en dat is een geschenk. De muziek is heerlijk sfeervol, de flauwe grappen zijn soms briljant en de verwijzingen naar klassieke muziek zijn een lust voor het oog. De film is in alles overdreven, soms iets te veel van het goede, maar brengt je zeker in de kerstsfeer – en dat is wat een kerstfilm hoort te zijn. Leuke kerstwensen voor dit jaar: meer van dit soort video's!
Aangekondigd: 87North Productions, Universal Pictures
»Alle informatie over de film uit "Violent Night"
